Vanaf kinds af aan voel ik al dat er meer is dan wat wij kunnen zien. Vroeger wist ik nog niet wat dat was, ik voelde bijvoorbeeld feilloos aan hoe iemand zich voelde. Je kunt je misschien wel voorstellen dat ik er dus helemaal niets van begreep als iemand aangaf dat het goed met ze ging terwijl ik toch echt iets anders voelde. Ik kon energieën, emoties en gevoelens van anderen voelen en ervaren.
Ik dacht dat iedereen dit soort dingen aanvoelde, dus ik was altijd verbaasd als ik dingen wist en aanvoelde die anderen niet wisten en konden voelen. Dit alles was voor mij zeer verwarrend. Ik wist niet hoe ik hiermee om diende te gaan en wat ik ermee kon doen.
Dus toen ben ik alles weg gaan stoppen.
Ik ging verder met mijn leven, maar het Universum had andere plannen. Steeds vaker kreeg ik signalen dat ik niet deed wat ik te doen had. Deze signalen negeerde ik en ik ging door met waar ik mee bezig was. En toen werden de signalen lichamelijk.
Na jarenlang, als behandelaar in de (justitiële)verslavingszorg gewerkt te hebben, kwam ik thuis te zitten met meerdere chronische ziekten. Als ik de artsen mocht geloven zou ik bedlegerig worden.